صادرات سوخت ، اجاق مرزنشینان را گرم نکرد / طرحی که بدون درنظر گرفتن سود برای مرزنشینان انجام شد

 

اگر فکری به حال مردم این منطقه و استان نکنند دولت باید این استان را از دست رفته فرض کند و مسئولان بدانند ادامه این روند سیستان‌ و بلوچستان را مبدل به شهری خالی از سکنه خواهد کرد و مسئولان باید پاسخگوی این وضعیت باشند که قطعا صدمات این بی‌توجهی در کل کشور موثر خواهد بود.
 

به گزارش بلوچ پرس ، سیستان‌ و بلوچستان یکی از استان‌های کشور است که همواره مردم آن بنا به شرایط ویژه و هم مرز بودن با کشور افغانستان از نبود زیرساخت‌های مناسب اقتصادی رنج برده‌اند. وجود گرد و غبار و توفان شن نیز بر مشکلات این مردم محروم اما سختکوش افزوده و آنها شرایط مناسب اقتصادی ندارند.
 

جهت دیدن متن کامل به ادامه مطلب بروید.

همه این عوامل باعث شده که سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای ایجاد بستر اقتصادی و زیر ساخت به سمت این استان محروم نیایند و سرمایه خود را به شهرهای دیگر ببرند تا سرمایه آنها چند برابر شود.

با این توصیف دولت گذشته برای حل مشکلات مردم و ریشه‌کن کردن قاچاق سوخت در چهار شهرستان مرزنشین میرجاوه، زهک، سرباز و چابهار اقدام به اجرای طرح صادرات سوخت کرد.این فروش جزو صادرات کشور محسوب نمی‌شود، چون سود آن به خریداران گازوئیل بازمی گردد و تنها آنها مجاز هستند که این گازوئیل را در آن سوی مرز بفروشند و سودی را جهت گذراندن زندگی به دست بیاورند. این طرح ابتدا امید‌هایی را در دل مردمی زنده کرد که سال‌ها زخمی قاچاق موادمخدر از افغانستان بودند.

زیرا شهرهای مرزنشین آنها ورودی مواد قاچاق بود و از این ناحیه نه تنها اقتصاد آنها آسیب می‌دید بلکه به واسطه ورود موادمخدر قاچاق جوانان آنها در معرض خطر بودند و برخی به این کار مبادرت می‌کردند و عده‌ای نیز مصرف‌کننده می‌شدند که همین عوامل نگاه‌ها را به این نقاط مرزی و مردم سختکوش آنها منفی می‌کرد. هدف اصلی این طرح در نقطه پایانی باید به ریشه‌کن شدن قاچاق سوخت منجر می‌شد و از مشکلات اقتصادی مردم می‌کاست و آن را ریشه‌کن می‌کرد که البته نشد. مشکلاتی از قبیل موارد و محدویت‌های مرزبانی و گمرک، ناکافی بودن یارانه سوخت و از همه مهم‌تر همزمانی صادرات گازوئیل به افغانستان که همزمان وهم قیمت با این صادرات مردم مرزنشین صورت می‌گیرد باعث شده که این طرح به‌رغم مزایایی که می‌توانست داشته باشد در برطرف کردن مشکلات اقتصادی مردم موفق نباشد تا مشکلات مردم همچنان به قوت خود باقی باشند.

طرحی که بدون درنظر گرفتن سود برای مرزنشینان انجام شد

اما در روند قرار گرفتن مشکلات این طرح که با چشم‌اندازهای روشن اقتصادی همراه بود «سیدباقر حسینی» نماینده زابل در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این طرح در راستای محرومیت‌‌زدایی و حذف قاچاق سوخت بود، اما در عمل بنا به دلایل مختلف برای مردم هیچ سودی ندارد، گفت: موانعی بر سر راه فروشندگان گازوئیل به کشور افغانستان وجود دارد که باعث شده مشکلات مرزنشینان همچنان ادامه داشته باشد. وی در ادامه افزود: متاسفانه این طرح به چند دلیل با مشکلاتی مواجه است، یکی از آن کمبود جایگاه سوخت رسانی است که تنها می‌تواند سه تانکر را در روز تامین نماید وتعداد جایگاه‌های سوخت بسیار کم است.

از دیگر مشکلات عمده ما متاسفانه برای فروش سوخت نیز موانع بسیاری وجود دارد و حال شاهد هستیم که به خاطر ممنوعیت‌هایی که مسئولان مرزی ایجاد کرده‌اند، هیچ فروشی به کشور افغانستان صورت نمی‌گیرد. وی تصریح کرد: با جرات می‌توان گفت که بزرگ‌ترین مشکل این فروشندگان در سودی است که عاید آنها می‌شود. آنها گازوئیل را به قیمت ۲۴۰۰تومان می‌فروشند و با توجه به هزینه‌ها و گرانی گازوئیل سود ناچیزی برایشان می‌ماند. از طرف دیگر تانکرهایی که صادرات را به کشور افغانستان می‌برند، نیز قیمت فروش‌شان همین است و دیگر کسی از مرزنشینان گازوئیل نمی‌خرد و بازارشان کساد شده است.

به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که لیتری ۵۰۰ تومان برای صادرکننده بماند

سید باقر حسینی با تاکید به اینکه کشور افغانستان حق گمرک می‌گیرد و در صورت فروش سوخت سودی برای فروشندگان باقی نمی‌ماند، می‌افزاید: دولت باید جهت انجام این طرح به نحوی برنامه‌ریزی داشته باشد که حداقل لیتری ۵۰۰تومان سود برای صادرکنندگان باقی بماند تا آنها بتوانند خرج زندگی‌شان را بدهند. قیمت پایه گازوئیل با توجه به فروش آنها وحق گمرک بسیار بالاست و اصلا نمی‌توان آن را جهت رفع معضل مردم ما به حساب آورد و اکنون شرایط به‌گونه‌ای شده که صادرکنندگان افغانستان سود می‌برند و دست صادرکنندگان ایرانی در پوست گردو مانده است. این در حالیست که بیکاری در این منطقه بیداد می‌کند و این مصوبه نقطه امید مردم در ایجاد اشتغال و صادرات بود و اکنون همه رویاهای آنان را بر باد داده است.

مهاجرت منطقه را ناامن می‌کند

از کمترین تبعات این امر گسترش بیکاری و به‌دنبال آن تلاش برای یافتن شغل مناسب است که جویندگان با شرایط استان یا موفق به یافتن شغل نمی‌شوند و استان را ترک می‌کنند و در جست‌وجوی کار راهی شهرهای دیگر می‌شوند یا به کارهای غیرقانونی روی می‌آورند که تبعات آن مشخص است. نماینده مردم زابل معتقد است که با توجه به مشکلات معیشتی مردم مهاجرت از استان شدت پیدا کرده و دولت باید به فکر این امر باشد، زیرا منطقه مرزی کشور نباید خالی از سکنه شود.

وی عنوان کرد: درصورت خالی شدن منطقه ناامنی و خلافکاران تمام مناطق مرزی را در بر می‌گیرد و مردمی که رفته‌اند حتی در صورت ایجاد شغل به هیچ عنوان دیگر باز نمی‌گردند یعنی جرات نمی‌کنند که بازگردند. نکته دیگر آنکه مردم استان اگر به شهری با آب وهوای خوب ومساعد بروند دیگر حاضر نیستند به شرایط سخت زندگی در استان تن در دهند و دولت باید عواقب شوم این مسئله را درک کند. وی یادآور شد: ما بارها در جلسات مختلف و در مجلس فریاد زدیم که با پایین آوردن قیمت فروش گازوئیل این مردم را از فلاکت و فقر نجات دهید اما کسی گوشش بدهکار نبود. برخی فکر می‌کنند استان ما نیازمند صدقه است،‌ ما صدقه نمی‌خواهیم اما مردم ما واقعا محروم هستند. اینکه تعداد زیادی از مردم تحت پوشش نهادهای حمایتی باشند و بسیاری دیگر نیز زندگی بسیار سختی را بگذرانند گواه این مدعاست. مسئولان کشور و دولت‌‌های گذشته با توجه به شعار اشتغالزایی جهت رفع محرومیت برای ما کاری نکرده‌اند و سیستان‌وبلوچستان همچنان در محرومیت است در حالی‌که ما بخشی از ایران اسلامی بزرگ هستیم.

اگر فکری به حال منطقه نشود کل کشور متضرر می‌شود

سیدباقرحسینی تاکید کرد: اگر فکری به حال مردم این منطقه و استان نکنند دولت باید این استان را از دست رفته فرض کند و مسئولان بدانند ادامه این روند سیستان‌وبلوچستان را مبدل به شهری خالی از سکنه خواهد کرد و مسئولان باید پاسخگوی این وضعیت باشند که قطعا صدمات این بی‌توجهی در کل کشور موثر خواهد بود.

سیدباقر حسینی در ادامه تاکید کرد: حال که با یک طرح مسولان جهت محرومیت‌‌زدایی قدمی برداشته‌اند، لااقل در اجرای آن هم کمک کنند. متاسفانه مرزبانی همکاری لازم را با مردم ندارد و برای آنها مشکل ایجاد می‌کند و البته آنها هم مسائل خاص خود را دارند که برای تعامل باید راهی یافت. اکنون مدت‌هاست که کارت‌های مخصوص صادرکنندگان سوخت آماده شده اما من نمی‌دانم که چرا آن را به دست مردم نمی‌رسانند.

در این رابطه بارها جلساتی برگزار شده اما همکاری لازم صورت نمی‌گیرد و مردم همچنان منتظرند. ما نمایندگان از طریق مجلس پیگیر پایین آوردن قیمت پایه سوخت جهت صادرکنندگان مناطق مرزی هستیم که آنها بتوانند مشکلات خود را از این طریق تا حدی برطرف نمایند.

راهکارهای حل مشکل

سیدباقرحسینی، صحبت‌هایش را با دادن چند راهکار به اتمام می‌رساند. وی می‌گوید: به نظر من دولت باید جهت نگاه داشتن مرزنشین‌ها حتی سوخت مازاد خودرو‌ها و منازل را در اختیار این مردم بگذارند. شرایط مناطق مرزنشین عادی نیست بلکه ما در شرایط بحرانی هستیم. شهرهای استان و روستاهای آن اگر خالی از سکنه شوند، دولت باید هزینه‌های بسیار حتی چند صد برابر قیمت گازوئیل‌های صادرشده برای برقراری امنیت بپردازد و آنگاه زمانی می‌رسد که کنترل اوضاع در مرزها کار سختی می‌شود و حتی امنیت کشور به خطر می‌افتد. دولت‌مردان باید یادشان باشد که بزرگ‌ترین مرزداران ما مرزنشین‌ها هستند و این مردم محروم در ۱۵۰ روز سال گرد و خاک می‌خورند به‌گونه‌ای که ما از لحاظ درصد بیماری سل در کشور رتبه اول را داریم و آمار این بیماری در مرز سیستان‌وبلوچستان حتی از کشور افغانستان بیشتر است و مردم برای نجات خود منطقه را رها می‌کنند، اما تاکنون کسی بررسی نکرده است که چه تعداد از مردم استان به دلیل بیماری سل استان خود را ترک کرده‌اند.

مسئولان سیستان‌وبلوچستان را از نزدیک ببینند

وی اظهار داشت: مسئولان کشور بیایند استان سیستان‌وبلوچستان و وضعیت بد منطقه را از نزدیک ببینند و با کمک از کارشناسان محلی جلسه برگزار کنند و تصمیم بگیرند زیرا حرف زدن و جلسه گذاشتن در پایتخت دردی را از مردم مرزنشین دوا نمی‌کند. باز هم تاکید می‌کنم در صورت عدم حمایت دولت از مناطق مرزنشین فاجعه عظمیی در راه است و بیکاری، فقر، توفان‌های شن و ماسه و بیماری‌های ریوی ناشی از آن که اکنون امان مردم را بریده، به بقیه نقاط هم سرایت می‌کند و حتی ناامنی اگر در مرز حاکم شود به سایر نقاط سرایت خواهد کرد و اگر امروز برای آنها چاره‌ای اندیشیده نشود فردا دیر است.

به نظر می‌رسد که اختصاص تنها ۵۰۰ تومان یارانه به گازوئیل آن هم برای جمعیت محدودی که مرزنشین هستند، کار سختی نباشد و دولت می‌تواند بالاخره راهی برای تامین منابع این یارانه بیابد. بسیاری از این مردم خرج زندگی را از این طریق در می‌آورند و نان حلال را بر سر سفره‌هایشان می‌برند، اما چه بسا اگر مشکلات آنها بر طرف نشود، قاچاق سوخت در مرزهای استان سیستان و بلوچستان که حال به همت این طرح ریشه‌کن شده، دوباره رواج پیدا می‌کند. حال که دست قاچاقچیان سوخت کوتاه شده کاری نکنیم که این مردم دوباره سود قاچاق سوخت را ترجیح دهند و این مشکل به جاده‌ها مرزی باز گردد.


برچسب ها : صادرات سوخت , مرزنشینان , نقاط مرزی , یارانه سوخت , سیستان‌ و بلوچستان ,
بازديد : 139